“In een cartografisch landschap is er dus geen eenheid in tijd en plaats. Verschillende waarnemingsmomenten op verschillende plaatsen als een gelijktijdigheid in beeld gebracht, een samengesteld beeld.”

“Karen heeft zo een cartografisch landschap gemaakt, een stedelijk landschap, een city-scape zoals Engelsen dat formuleren. Ze heeft haar stad, Gent, letterlijk in kaart gebracht. Gebouwen met een geschiedenis, een verhaal, een persoonlijke herinnering. Ze heeft ze nauwgezet uitgewerkt, in isometrisch perspectief, zoals architecten plachten te doen. Kleine juweeltjes met een objectieve, archiverende blik in beeld gebracht, droogweg tegen een witte achtergrond.”

“Door het groeperen van al die individuele tekeningen in een cartografisch geheel krijg je een totaalbeeld zonder een eenheid in plaats en tijd. Met andere woorden een cartografisch stedelijk landschap. De suggestie van een stad die je nooit op die wijze met één blik kunt waarnemen. Maar het gaat nog verder, door de aard van de installatie wordt het cartografisch aspect versterkt. Je kunt de totaliteit van haar werk niet in één oogopslag vatten vanuit één specifiek standpunt. Je wordt als beschouwer uitgenodigd in een imaginaire wandeling van de ene tekening naar de andere.”

Patrick Verlaak over “Gent Getekend”